Po co doradca podatkowy?

Doradca podatkowy na przykładzie USA

„Zaprzyjaźnij się ze swoim prawnikiem i doradcą podatkowym”, taką poradę znalazłem w książeczce z życiowymi radami matki dla syna, obok takich rad jak „czyść zęby zawsze przed snem”.

Książeczka napisana była w USA. Tam zawód doradcy podatkowego jest więc powszechnie znany i potrzebny na tyle, że warto było o nim wspomnieć w zbiorze życiowych refleksji.

Zresztą w filmie Skazani na Shawshank główny bohater ocala swoje życie w więzieniu właśnie świadcząc usługi doradztwa podatkowego na rzecz strażników („kaburę do broni możesz odpisać sobie od podatku”).

Jak bywa postrzegany doradca w Polsce?

Zawód doradcy podatkowego powstał 25 lat temu. Od początku niestety boryka się z problemem wizerunkowym – w powszechnym przekonaniu doradca podatkowy to taki trochę inny księgowy, ewentualnie gość, który powie jak nie płacić podatków.

Doradcy podatkowi nie dorobili się nigdy możliwości noszenia togi, zatem w sądzie nie prezentujemy się tak godnie, jak radcy prawni czy adwokaci, mimo że reprezentujemy klienta w opozycji do organu podatkowego.

Doradca podatkowy stoi więc w rozkroku, pomiędzy byciem księgowym, a profesjonalnym doradcą, zbliżonym do radcy prawnego.

Czym doradca podatkowy różni się od księgowego?

Różnica jest taka, jak pomiędzy np. słoniem i trampoliną. To znaczy są to dwa zupełnie różne zawody, każdy z nich ma swoją specyfikę i cele, każdy z nich jest profesjonalny i wymaga odrębnych uprawnień i umiejętności. Księgowy co do zasady ma prowadzić księgi rachunkowe i podatkowe. Doradca podatkowy ma doradzać w kwestii obowiązków podatkowych.

Da się łączyć te dwa zawody w jednej osobie, tak jak można być radcą prawnym i doradcą podatkowym. Nie można natomiast zastąpić jednego zawodu drugim.

Kim więc jest doradca podatkowy?

Doradca podatkowy to zawód regulowany. Żeby móc tytułować się tym tytułem należy:

  • zdać państwowy egzamin
  • podejść do egzaminu można, jeśli ma się wykształcenie wyższe prawnicze lub ekonomiczne
  • wykazać się odpowiednim stażem pracy przy podatkach.

Po uzyskaniu wpisu na listę doradców podatkowych, doradca podatkowy może świadczyć usługi doradztwa podatkowego, a są to:

  • udzielanie podatnikom porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
  • prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
  • sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
  • reprezentowanie podatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach podatkowych;
  • wykonywanie niezależnego audytu funkcji podatkowej.

Uprawnienia doradcy podatkowego są więc bardzo szerokie. Przy wykonywaniu swojej pracy doradca podatkowy musi kierować się Zasadami Etyki i nie jest związany poleceniami swojego mocodawcy, ma bowiem działać profesjonalnie, dla dobra klienta.



Autor

Zbigniew Makowski